groundunder

ED EHTYM

Woensdag 01 augustus
Laurenstoren
16u30 (try-out) / 19u30 / 20u30 / 21u30

Toegang €7,- 

Muziektheater in de Laurenstoren

GROUNDUNDER

Muziektheater trio "Saturners" (Codarts) ontwikkelden samen met stadsbeiaardier Richard de Waardt een unieke locatievoorstelling voor de Laurenstoren rond de tragische mythe van Orpheus en Eurydice. Als publiek klim je mee met de muzikanten en onderweg word je in iedere ruimte van de toren omringd door muziek en spel. De Laurenstoren is een magische locatie voor deze voorstelling. De hal heeft een bijna psychedelische akoestiek en onderweg kom je maar liefst 50 klokken tegen, die uiteraard allemaal gebruikt worden. Het dak van de toren is het mooiste plekje van Rotterdam, met een prachtig uitzicht over de stad. Laat je betoveren!

Deze voorstelling kwam tot stand met de steun van Stichting Stadsmuziek Rotterdam en de Gemeente Rotterdam. 

MATTHIJS RIJSDIJK - zang/spel/dans
JIP WARMERDAM -  zang/spel/dans
VERONIQUE POST -  zang/spel/dans
MILAN BOONE - zang/gitaar
RICHARD DE WAARDT - accordeon/beiaard
DINA VERHEYDEN - zang/beiaard

Muziek van o.a. Gluck, Monteverdi, Anaïs Mitchell, e.a. 

Orpheus en Eurydice

Op hun huwelijksdag stierf Eurydice door de beet van een adder, en aangeslagen door zijn verdriet bedacht Orpheus het plan om naar de onderwereld te gaan, om daar Hades (heerser over de doden) te smeken zijn vrouw terug te geven. Hij zong voor Hades en zijn vrouw, Persephone, en ook zij werden geraakt door Orpheus’ zang. Ze besloten Orpheus te belonen: hij mocht Eurydice terugnemen naar het rijk der levenden, maar wel onder een voorwaarde. Tijdens de weg terug mocht Orpheus, tot ze het zonlicht hadden bereikt, niet naar Eurydice kijken, die achter hem liep. Net voor ze terug waren kon Orpheus zich echter niet meer beheersen. Twijfelde hij of Eurydice er nog wel was, hoorde hij haar niet lopen (was ze niet immers slechts een schim?) of was zijn liefde te groot? Toen hij keek, zag hij hoe Eurydice weer werd teruggetrokken, de onderwereld in.

Overmand door verdriet zonderde Orpheus zich vervolgens af van de mensenwereld. Of in ieder geval van vrouwen. Hij zong nog wel, maar nu voor een publiek van dieren, rotsen en planten. Het was een groep bezeten vrouwen die hem fataal werd. Deze zogenaamde Maenaden of Bacchanten waren behalve dronken (ze vereerden wijngod Bacchus) ook nog eens woedend op Orpheus omdat hij zich van vrouwen had afgekeerd. Zij bekogelden hem met stenen, sloegen hem met takken en uiteindelijk werd hij levend in stukken gescheurd. Orpheus’ hoofd en lier belandden in een rivier, maar zijn ziel ging naar de onderwereld, waar hij weer werd verenigd met Eurydice, nu voor eeuwig.